Patenty Elona Muska – podróż w przeszłość i przyszłość
„Internet szybko staje się źródłem wielu usług. W szczególności w Internecie powstało wiele usług katalogów firm, które zastąpiły tradycyjne katalogi firm rozprowadzane przez firmy telefoniczne. Takie katalogi biznesowe pozwalają użytkownikowi wyszukać konkretną firmę za pomocą Internetu. Ponadto inne witryny internetowe udostępniają usługi mapowe do różnych celów. Niektóre witryny mogą po prostu przechowywać dużą liczbę map, które użytkownik może przeglądać. Inne witryny dla określonej firmy lub operacji często zawierają mapę pokazującą ich lokalizację. Niektóre z nich mogą zawierać wskazówki dojazdu do lokalizacji firmy w odpowiedzi na dane wprowadzone przez użytkownika. Oprócz Internetu, w niektórych samochodach są obecnie dostarczane mapy, wykorzystujące na przykład satelity do globalnego pozycjonowania w celu określenia położenia samochodu. Użytkownik może wprowadzić zapytanie i otrzymać wskazówki dojazdu z lokalizacji użytkownika do określonej lokalizacji, do której użytkownik chce dojechać.”
Powyższy fragment brzmi jak mała podróż do przeszłości, pochodzi on ze zgłoszenia patentowego jednego z największych współczesnych innowatorów. Patent pt. „Interaktywna sieciowa usługa katalogowa ze zintegrowanymi mapami i wskazówkami” nr US5944769A (zgłoszenie dokonane w 1996 r.) to najpopularniejszy patent w portfolio Elona Muska. Do tej pory jego treść była przytaczana w 220 zgłoszeniach patentowych takich firm jak Google, Intel Corporation i Sony Corporation, co świadczy to o dużej wartości tego rozwiązania.
Wynalazek ten dotyczy usługi sieciowej, która integruje dane biznesowe i mapy. Obecnie nie wyobrażamy sobie życia bez map, na których możemy szybko zlokalizować potrzebne dane dotyczące różnych usług, ale w 1996 roku takie rozwiązanie było bardzo innowacyjne.
Rozwiązanie to opisuje procedurę, w której użytkownik najpierw kontaktuje się z witryną internetową serwera i wyszukuje potrzebne dane, w kolejnym kroku generowana jest mapa, która jest następnie wysyłana do urządzenia użytkownika. Mapa może zazwyczaj być wyśrodkowana wokół lokalizacji wskazanej podczas wyszukiwania. Gdy użytkownik otrzyma mapę, może zażądać wskazówek dojazdu. Żądanie to jest następnie odsyłane z powrotem do serwera, który utworzy trasę i nałoży ją na mapę. Na koniec mapa z wyświetloną trasą jest wysyłana i wyświetlana na urządzeniu użytkownika.
Poniżej przedstawiano jedną z archiwalnych figur z tego zgłoszenia przedstawiającą schemat typowego wyświetlacza użytkownika, pokazuje ona wynik wyszukiwania i towarzyszącą mu mapę z nałożoną informacją o trasie.
Elon Musk mimo, że jest uznawany za wizjonera, to sam nie ma wielu zgłoszeń patentowych na swoim koncie (jako twórca). Poniższy wykres prezentuje liczbę zgłoszeń Elona Muska.
Wśród najczęściej przytaczanych innowacyjnych zgłoszeń, których Musk jest autorem rozwiązań znajdują się poniższe pozycje:
Liczba cytowań zgłoszeń patentowych (patentów) jest analogicznym wskaźnikiem, co liczba cytowań dla prac naukowych. Tego rodzaju cytowania są często używane przez konkurentów lub osoby z branż pokrewnych. Mogą one dostarczać danych dotyczących aktualnego stanu techniki w danej branży. Wykorzystując ten wskaźnik można śledzić kierunki rozwoju danego rynku, aktualnych trendów i zrozumienie, na czym koncentruje się konkurencja. W związku z tym, takie cytowania są szczególnie przydatne do celów analizy biznesowej. Mogą one pomóc w rozpoznaniu możliwości udzielenia licencji (jako element badania zapotrzebowania rynku na dany wynalazek). Warto wspomnieć, że starsze zgłoszenia patentowe i patenty będą miały o wiele więcej cytowań patentowych, niż nowsze patenty i zgłoszenia patentowe.
Z kolei najnowsze zgłoszenie Elona Muska (opracowane z innymi konstruktorami) dokonane w imieniu firmy Tesla INC, „Autonomiczne i kontrolowane przez użytkownika wezwanie pojazdu do celu”, opatrzone jest międzynarodowym numerem zgłoszenia PCT/US2020/017316 i pochodzi z 2020 r.. Rozwiązanie to dotyczy systemu, który odbiera dane o położeniu geograficznym użytkownika oddalonego od pojazdu, wykorzystuje model uczenia maszynowego do generowania otoczenia pojazdu przy użyciu danych z czujników, a w kolejnym etapie oblicza trasę do użytkownika i generuje polecenie automatycznej nawigacji pojazdu w oparciu o wyznaczoną trasę i aktualizowane dane wizyjne przechwycone przez kamery. Lokalizacja użytkownika może być aktualizowana (jeśli użytkownik się porusza), samochód również aktualizuje swoją ścieżkę do lokalizacji docelowej. Trasa pojazdu generowana jest na podstawie parametrów eksploatacyjnych pojazdu, takich jak promień skrętu modelu, szerokość pojazdu, długość pojazdu itp. Optymalna ścieżka dobierana jest na podstawie parametrów doboru, takich jak odległość lub prędkość itp. Ponieważ pojazd automatycznie porusza się po wybranej trasie, jego otoczenie jest stale aktualizowane i stale przeprowadzane są kontrole bezpieczeństwa, które mogą zastąpić lub zmodyfikować automatyczną nawigację. Pojazd można zatrzymać w przypadku wykrycia obiektu, na przykład, dzięki czujnikom ultradźwiękowym, które mogą być wykorzystywane do wykrywania potencjalnych kolizji. Użytkownik może także w każdej chwili monitorować nawigację i anulować przywołanie pojazdu.
Figura nr 8 jest schematem ilustrującym przykład interfejsu użytkownika do automatycznego nawigowania pojazdem.
Zgłoszenie to obecnie jest na etapie postepowania przed Urzędami Patentowymi w Japonii, Izraelu, Kanadzie, Australii, Chinach, Korei Południowej oraz przed Europejskim Urzędzie Patentowym.
Obecnie, pojazdy autonomiczne są uznawane za jedno z największych osiągnięć w dziedzinie transportu, wykazują potencjał zmniejszenia liczby wypadków drogowych i poprawy efektywności transportowej. Testy pojazdów realizowane są na całym świecie, jednak ciągle pod znakiem zapytania pozostają zagadnienia związane z ich bezpieczeństwem. Czy jest się czego obawiać? A może, paradoksalnie, to właśnie odpowiednio zaprogramowane roboty, będą powodować mniej zagrożeń w ruchu drogowym?
